Ήμουν στο σπίτι μου αλλά δεν ήταν το δικό μου σπίτι είχε αρκετό κόσμο και γίνονταν κάτι σαν εκδηλώσεις που δεν μπορώ να της ερμηνεύσω.
Τελοσπάντων το προσπερνάω αυτά άκουγα έναν θόρυβο από την πραγματικότητα αλλά κοιμόμουν σαν κάποιος να μουγκρίζει και στον ύπνο μου.
Συνειδητοποιώ ότι πίσω από τον τοίχο ίσως ο διπλανός μου γκρίζα χτυπάω τον τοίχο και φωνάζω είσαι καλά θέλεις βοήθεια;
Και εκείνη τη στιγμή τον μουγκρητό γίνεται πιο έντονο και όπως πάω να βγω στο μπαλκόνι για να δω τι γίνεται δίπλα από ένα παραθυράκι πάνω απ’ το κεφάλι μου εμφανίζομαι εγώ να μου μιλάω Και να λέω μία φράση μία συνεργασία κάτι σε φάση φοβάσαι τους κλόουν;
Κάτι τέτοιο και εκείνη τη στιγμή νιώθω ότι αυτό που βλέπω με τρομάζει και δεν είναι για καλό.
Από κει και πέρα ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ο θόρυβος που άκουγα ήτανε απέξω από τον δρόμο ωστόσο αυτό το αίσθημα του φόβου υπήρχε για μερικά δευτερόλεπτα επειδή Μου μίλησε ο εαυτός μου.
