Γεια σας, είδα ένα όνειρο με δυο ιστορίες. Η πρώτη ήταν ότι κέρδισα δυο σπίτια στο χωριό των γονιών μου και ήμουν σκεπτική σχετικά με το τι να κάνω με αυτά. (να χαρίσω κάποιο σε μέλος της οικογένειας ή όχι). Το δεύτερο μέρος συνεχίστηκε στο χωριό αυτό. Υποτίθεται ότι ένας παιδικός φίλος μου ετοίμασε φαγητό το οποίο όταν πήγα να το φάω είδα ότι το έτρωγε η μεγάλη μου αδερφή μου και η μαμά μου και θύμωσα πάρα πολύ αλλά έδειχναν αδιάφορες. Έπειτα άρχισα να καυγαδίζω με την άλλη αδερφή μου, ένας καυγάς που έγινε στην πραγματικότητα ακριβώς έτσι. Και ότι ο πατέρας μου στεναχωριόταν (αλήθεια). Μετά υποτίθεται κατηφορίζαμε από ενα λόφο της περιοχής και συνέχιζα να της λέω τα παράπονά μου και να είμαι αναστατωμένη. Ώσπου κοίταξα τον ουρανό που δεν ήταν κατάμαυρος αλλά σούρουπο και είδα σταυρούς λαμπερούς να πέφτουν όπως ακριβώς τα πεφταστέρια και ότι με ταρακούνησε αυτό (ένιωσα έναν φόβο). Μετά πρόσεξα ότι πάνω στις κολώνες του ηλεκτρικού ρεύματος ήταν κάτι ψέυτικα πουλιά με λαμπερά μάτια (ήταν από ύφασμα) και στην πορεία είδαμε έναν παπά που νομίζω δε φόραγε μαύρα αλλά δεν είμαι σίγουρη και ποια ήταν η αμφίεσή του (νομίζω κάπως πιο φωτεινά χρώματα) και τον ρώτησα ποιος έβαλε αυτά τα πουλιά εκεί (επειδή υποτίθεται οι κολώνες ήταν πανύψηλες) και μου είπε ότι δε ξέρουμε, ήταν εκεί ανέκαθεν. Και κάπως έτσι ξύπνησα αναστατωμένη και για κάποιο λόγο σκέφτηκα τον θάνατο και συγκεκριμένα τον πατέρα μου και ψάχνοντας για ερμηνείες είδα ότι οι διάτοντες αστέρες είναι θανατικό αλλά εγώ είδα διατοντές λαμπερούς σταυρούς. Πολύ θα ήθελα να ακούσω απόψεις.
Γεια σας, είδα ένα όνειρο με δυο ιστορίες. Η πρώτη ήταν ότι κέρδισα δυο σπίτια στο χωριό των γονιών μου και ήμουν σκεπτική σχετικά με το τι να κάνω με αυτά. (να χαρίσω κάποιο σε μέλος της οικογένειας ή όχι). Το δεύτερο μέρος συνεχίστηκε στο χωριό αυτό. Υποτίθεται ότι ένας παιδικός φίλος μου ετοίμασε φαγητό το οποίο όταν πήγα να το φάω είδα ότι το έτρωγε η μεγάλη μου αδερφή μου και η μαμά μου και θύμωσα πάρα πολύ αλλά έδειχναν αδιάφορες. Έπειτα άρχισα να καυγαδίζω με την άλλη αδερφή μου, ένας καυγάς που έγινε στην πραγματικότητα ακριβώς έτσι. Και ότι ο πατέρας μου στεναχωριόταν (αλήθεια). Μετά υποτίθεται κατηφορίζαμε από ενα λόφο της περιοχής και συνέχιζα να της λέω τα παράπονά μου και να είμαι αναστατωμένη. Ώσπου κοίταξα τον ουρανό που δεν ήταν κατάμαυρος αλλά σούρουπο και είδα σταυρούς λαμπερούς να πέφτουν όπως ακριβώς τα πεφταστέρια και ότι με ταρακούνησε αυτό (ένιωσα έναν φόβο). Μετά πρόσεξα ότι πάνω στις κολώνες του ηλεκτρικού ρεύματος ήταν κάτι ψέυτικα πουλιά με λαμπερά μάτια (ήταν από ύφασμα) και στην πορεία είδαμε έναν παπά που νομίζω δε φόραγε μαύρα αλλά δεν είμαι σίγουρη και ποια ήταν η αμφίεσή του (νομίζω κάπως πιο φωτεινά χρώματα) και τον ρώτησα ποιος έβαλε αυτά τα πουλιά εκεί (επειδή υποτίθεται οι κολώνες ήταν πανύψηλες) και μου είπε ότι δε ξέρουμε, ήταν εκεί ανέκαθεν. Και κάπως έτσι ξύπνησα αναστατωμένη και για κάποιο λόγο σκέφτηκα τον θάνατο και συγκεκριμένα τον πατέρα μου και ψάχνοντας για ερμηνείες είδα ότι οι διάτοντες αστέρες είναι θανατικό αλλά εγώ είδα διατοντές λαμπερούς σταυρούς. Πολύ θα ήθελα να ακούσω απόψεις.