Ήμουν σε ένα σπίτι που έξω ακριβώς από το σπίτι ήταν η θάλασσα.
Τα νερά ήταν κρυστάλλινα διάφανα που έβλεπες τα πάντα. Ήρθε ένα μεγάλο ψάρι προσπαθούσα με ένα ξύλο να το χτυπήσω.
Το χτύπησαν δύο φορές αλλά αυτό έφυγε. Δίπλα μου ήταν μια φίλη μου . Δεν θυμάμαι τα χαρακτηριστικά της.
Σε λίγο η θάλασσα απομακρύνθηκε, έγινε άμπωτη, κατέβηκα και περπατούσα στην υγρή άμμο, είδα ένα χταπόδι να κρύβεται στην άμμο, προχώρησα και σε κάποια συστάδα κορμών ή κάποιο βουλιαγμένο πλοίο βρήκα ένα τεράστιο ζωντανό θαλάσσιο σαλιγκάρι με καταπληκτικές αποχρώσεις του κόκκινου λευκού και καφέ.
Το οποίο πήρα.
Η θάλασσα φαινόταν πολύ μακρυά. Γύρισα στο σημείο το οποίο ήμουν προηγουμένως το οποίο ήταν ανυψωμένο λόγω ότι η θάλασσα άρχισε να γυρίζει ήρεμα.
Πήρα μια απόχη και την τοποθέτησα στο σημείο που ήταν το χταπόδι αυτό άρχισε να βγαίνει και πιάστηκε στην απόχη.
Το έπιασε από το σώμα και άρχισα να το χτυπώ στο τσιμέντο .
Δίπλα ήταν μικρά βράχια και προσπάθησε να φύγει. Δεν τα κατάφερε.
Το σκότωσα και το καθάρισα. Όλα αυτά γινότανε με φως του ήλιου
