Ονειροκρίτης πεθαμένος (νεκρός)

Είδα πως μια γνωστή μου περίμενε έξω από την πόρτα του δωματίου μου με μαχαίρι φορώντας κατακοκκινα ρούχα και Ενώ είχα κλειδωθεί μέσα ,Αφού ξάπλωσα ,είχε ανοίξει η πόρτα και με κοιτουσε.Όταν πήγα να ξανακλειδωσω είδα μια κολλητή μου και δύο γνωστούς να φοράνε άσπρα και να είναι χλωμοι σαν πεθαμένοι.ύστερα η κοπέλα με το μαχαίρι με ρωτούσε αν θέλω στην ζωή μου κάποια άτομα και Αφού έλεγα ναι αυτοί εμφανιζονταν από το βάθος με άσπρα ρούχα.Στο τέλος η φίλη μου Ενώ όλοι με κοιτούσαν σοβαροί,μου χαμογελάει και μου λέει νομίζεις ότι θα σε αφήναμε μόνη?Και άρχισα να κλαίω και είπα πως τους θέλω όλους δίπλα μου και ήρθαν πολλοί γνωστοί και φίλοι.Άμα είναι εύκολο θα ήθελα μια ερμηνεία!

15 Αυγούστου σήμερα, μεσημέρι 12 και κάτι είχα ξαπλώσει να ψιλοκοιμηθώ. Είδα ότι κυνηγούσα κάποιον κακό άνθρωπο (σαν κλέφτης απατεώνας κτλ) μαζί με μια άγνωστη κοπέλα. Βρεθήκαμε μέσα σε έναν σταθμό μετρό. Η κοπέλα έπεσε ή τον έχασε, δεν άντεξε να τον κυνηγήσει περισσότερο αλλά εγώ συνέχισα ακούραστα να τον κυνηγάω για να τον συλλάβω. Ο τύπος μπήκε σε ένα καλό σύγχρονο τρένο με κόσμο μέσα για να ξεφύγει και τον ακολούθησα. Αλλά στο τρένο μέσα στον κόσμο τον έχασα. Ήμουν στο τρίτο ή δεύτερο βαγόνι(το αισθανόμουν σαν να ήμουν στο μεσαίο βαγόνι) και βρέθηκα στο πρώτο εκεί που βρίσκεται ο μηχανοδηγός. Μη έχοντας κάτι άλλο να κάνω αφού είχα χάσει τον ύποπτο, κάθισα αριστερά, στη δεύτερη θέση πίσω από τον μηχανοδηγό. Η θέση του μηχανοδηγού ήταν σαν σαν αστικού λεωφορείου απλό κουβούκλιο, όχι σε ξεχωριστό χώρο με πόρτα όπως στα τρένα. Ο μηχανοδηγός ήταν ένας καλός και κάπως αθλητικός κοντοκουρεμένος ανοιχτόχρωμος νεαρός περίπου στην ηλικία μου(26). Εκείνη την ώρα ψιλομάλωνε με μια νεαρή καλοντυμένη αλλά κακομαθημένη(έτσι μου φάνηκε) κοπέλα που ήταν όρθια μέσα και της έλεγε σταθερά: "Μην μου φωνάζεις εμενα, δεν περνάνε"(σαν να μαλώνανε για τη στάση που ήθελε η άλλη να κατέβει και δεν προλαβε και της έλεγε θα κετάβει στην επόμενη). Το τρένο πήγαινε με καλή υψηλή μπορώ να πω ταχύτητα και ομαλή πορεία στις ράγες. Όσο γινόταν αυτά το άτομο που καθόταν μπροστά μου γύρισε πίσω από τον μηχανοδηγό. Με είδε και τον είδα. Ήταν ένας συμμαθητής και φίλος μου(όχι κολλητός) από το δημοτικό που πέθανε πριν λίγα χρόνια περίπου(22 ετώ περίπου) σε τροχαίο. Ο Χάρης (Χαράλαμπος). Τον συγκεκριμένο είχε τύχει να τον δω μετά το δημοτικό μόνο μερικές φορές. 2 ή 3. Στο όνειρο οταν γύρισε από το μπροστινό κάθισμα ακολούθησε το εξής (ενώ ήμασταν καθιστοί και το τρένο συνέχιζε την πορεία του):

- Εγώ: "Χάρη?! Εσύ εδώ...πως...έχεις πεθάνει. Πως σε βλέπω..έχω πεθάνει?"(ταραγμένος εγώ). Κάναμε διάλογο σαν να μην μας άκουγαν οι άλλοι ή εγώ μιλούσα μαζί του νοητικά ή ψιθυριστά εκείνη τη στιγμή στο όνειρο.

- "Όχι (σαν να μου έλεγε απλώς ότι οι άλλοι μέσα στο τρένο δεν τον ακούν και δεν τον βλέπουν). Μπορώ να πηγαίνω όπου θέλω".

Χαμογέλασε με αγκάλιασε αδελφικά όπως ήμασταν καθιστοί, μου έδωσε ένα φιλί στο δεξί μάγουλο και ένα στο αριστερό μάγουλο. Πριν ή αφού με ασπάστηκε(δεν θυμάμαι αν ήταν πριν ή μετά αλλά μάλλον μετά) μου είπε:

- "Θες σε 30 μέρες να έρθω να σε πάρω μαζί μου?"

Του απάντησα:

- "Χάρη έχω πολλά προβλήματα(στο σπίτι, οικονομικά κτλ) αλλά θέλω να ζήσω"

Άλλαξε λίγο η όψη του σαν να θύμωσε δεν θα το έλεγα, περισσότερο σαν να λυπήθηκε από την αρνητική μου απαντηση και δεν του άρεσε που δεν δέχθηκα. Σκέφτηκε στιγμιαια λυπημένος, χαμογέλασε, σαν να μην έγινε τίποτα, με ασπάστηκε με το ίδιο τρόπο (όπως πριν με ρωτήσει) με αδελφική αγκαλιά και φιλί πρώτα στο δεξί μου μάγουλο και μετά στο αριστερό και το όνειρο έσβησε . Τον φώναζα μέσα στο όνειρο "Χάρη, Χάρη" για να συνεχίσουμε τον διάλογο αλλά το όνειρο έσβησε όπως σβήνει μια εικόνα παλιάς τηλεόρασης δεκαετίας 90. Ξύπνησα μπορώ να πω αρκετά τρομαγμένος από αυτό που με ρώτησε περισσότερο και όχι το υπόλοιπο όνειρο που δεν με φόβισε αλλά έδινε καλή αίσθηση. Το μόνο που εμ φόβησε ηταν η ερώτηση του.

Σηκώθηκα, το είπα σε συγγενικό μου πρόσωπο και με συμβούλευσε να ρίξω στο νεροχύτι 3 φορές αλάτι ενώ έτρεχε νερό λέγοντας :

"Νερό και αλάτι να γίνουν όλα". Το έκανα. Το ίδιο απόγευμα πήγα στην κοντινή εκκλησία από το σπίτι μου, άναψα κερί για τον Χάρη και προσευχήθηκα.

Το όνειρο τι σήμαινε κατά τη γνώμη σας? Να σημειώσω εδώ ότι τον συγκεκριμένο δεν τον είχα σκεφτεί καθόλου τελευταία.

Είδα στο όνειρο μου πως ημουν διακοπές σε ενα ξενοδοχείο με τη μαμά μου την αδερφή μου δυο γνωστές κ τον μπαμπά μου ο οποίος δεν ζει,στο ξενοδοχείο διαδραματίζεται ενα σκηνικό στο οποίο προσπαθούμε να κοιμηθούμε εγω κ οι δυο γνωστές μη μπορώντας γτ η μια Πονουσε έπειτα αλλάζει το σκηνικό κ βρίσκομαι καπου όπου βλεπω ενα βιβλίο στο οποίο υπάρχουν φωτογραφίες όλων μας μαζι με τον μπαμπά μου απο τις διακοπές στο ξενοδοχείο εκείνο,αναρωτιέμαι πως γινεται αυτο αφου δεν ζει κ εκεινη τη στιγμή ο μπαμπάς μου βλέπει το βιβλίο αυτο κ δεν υπαρχει τπτ ,μετα σηκώνεται με φιλάει στο κεφάλι χάνεται κ βλεπω στον υπνο μ μια μηχανή να περνά να την οδηγεί εκείνος κ ειμαι μαζι εγω κ άλλη μια κοπέλα κ φεύγει χαμογελώντας νομιζω,όσο εβλεπα τις φωτο στον υπνο μου έκλεγα.ξυπνησα Αγχωμένη,τον εχω χάσει 4 χρονια κ μονο πριν συμβεί κατι τον βλεπω στον υπνο μου συνήθως.Αν μπορέσετε ν τ ερμηνεύσετε θα το εκτιμούσα..Ευχαριστω!

Εχω χασει εδω και 6 μηνες την μαμα μου..την εβλεπα σχεδον καθε μερα στον υπνο μου..ειχα λιγο καιρο να τη δω τελευταια ομως αυτο που ειδα με ανησυχησε πολυ γιατι καποτε η μανα μου ειδε παρομοιο ονειρο κ το ερμηνευσε ως θανατο προς το ατομο απο προσωπικη εμπειρια.
Ειδα εχθες τη μανα μου καθισμενη στο σαλονι να τρωει κρεπα..και εγω κ η αδερφη μου δαγκωσαμε απο την κρεπα της.μετα ακολουθησε ενα γελοιο απο μενα γιατι εφαγα μεγαλο κομματι..δε θυμαμαι απο κει κ επειτα τι εγινε..τι σημαινει;

έχει πεθάνει ο θετός πατέρας μου εδώ κι 2,5 περίπου χρονια τον PROTON καιρό τον έβλεπα,άρρωστο να τον πάμε σε νοσοκομεία κι τέτοια και να πεθαίνει.έβλεπα ότι ενώ ήταν νεκρός ζούσε πέθαινε και έπρεπε να τον κηδέψουμε πάλι.αυτά τον καιρό τον πρώτο.πέθανε από καρκίνο στους λεμφαδένες.τώρα τον βλέπω σε άλλες καταστάσεις πια,να στέκει αγέρωχος άλλοτε "φιλκος" μαζί μου άλλοτε να με μαλόνεϊ για diafora.ton βλέπω να χαιρετιόμαστε με αγάπη κι άλλοτε να με μαλόνεϊ για θέματα που τον νευρίαζαν τότε που zouse.se αμάξι τον βλέπω να είμαστε μαζί κι να πηγαίνουμε ταξίδια.τελευταία όταν τον βλέπω κι με καλεί μαζί του τον αποφεύγω δε παο κοντά του."τιναυτο"??? σημείωση ότι τον αγαπούσα κι ας είχαμε προστριβές.