Γειά σας. Να σας πω κι εγώ.. Έμπαινα σε έναν χώρο οικείο, θα 'λεγα. Κάτι σαν ένα σαλόνι - όχι σε δικό μου χώρο- ένοιωθα όμως άνετα. Προχωρούσα κάπως - λίγο όμως- διστακτικά να το πω, με βήμα αργό όμως και είχα μπροστά μου ένα τραπεζάκι και στα αριστερά του έναν καναπέ. Και πάω να καθίσω στον καναπέ. Τότε αντιλαμβάνωμαι να έρχεται πίσω μου, ένα άσπρο σκυλί σαν τα κανίς - αλλά από αυτά τα μεγαλόσωμα με κοντό σγουρό τρίχωμα-(δεν είμαι σίγουρος για την ράτσα του, γιατί δεν κατέχω από σκυλιά) και να μου κουνάει την ουρά μες την καλή χαρά (όπως αυτά, τα οποία είναι πολύ φιλικά και χαδιάρικα). Γυρνάω, του λέω: που είσαι αγόρι μου.. και άρχισε ένα πάρτι χαϊδέματος. Εκεί χάθηκα, μάλλον τέλειωσε το όνειρο.
Γειά σας. Να σας πω κι εγώ..
Έμπαινα σε έναν χώρο οικείο, θα 'λεγα. Κάτι σαν ένα σαλόνι - όχι σε δικό μου χώρο- ένοιωθα όμως άνετα.
Προχωρούσα κάπως - λίγο όμως- διστακτικά να το πω, με βήμα αργό όμως και είχα μπροστά μου ένα τραπεζάκι και στα αριστερά του έναν καναπέ. Και πάω να καθίσω στον καναπέ. Τότε αντιλαμβάνωμαι να έρχεται πίσω μου, ένα άσπρο σκυλί σαν τα κανίς - αλλά από αυτά τα μεγαλόσωμα με κοντό σγουρό τρίχωμα-(δεν είμαι σίγουρος για την ράτσα του, γιατί δεν κατέχω από σκυλιά) και να μου κουνάει την ουρά μες την καλή χαρά (όπως αυτά, τα οποία είναι πολύ φιλικά και χαδιάρικα). Γυρνάω, του λέω: που είσαι αγόρι μου.. και άρχισε ένα πάρτι χαϊδέματος. Εκεί χάθηκα, μάλλον τέλειωσε το όνειρο.