Κλάματα σε μαγαζί
Ήρθαν λέει οι μπάτσοι στο νυχτερινο μαγαζί οπου δουλεύω ως υποδοχή, αλλά εμείς είχαμε κλείσει στην ώρα μας.
Είχε πάρα πολύ κόσμο μέσα έξω και γύρω εκεί στον δρόμο, ήρθε ένας μπάτσος που ή ήταν άντρας κοντός χοντρός η ήταν γυναίκα αλλά λεσβία που φαινόταν σαν άντρας, και επειδή μάλλον με γούσταρε (με είχε ξανά δει) και συμπεριφέρονταν σαν μεθυσμένος/η ήθελε ντε και καλά να με βάλει μέσα στο αυτοκίνητο για να με πάρει στο τμήμα, με τραβούσε απέναντι στο περιπολικό αλλά εγώ δεν έμπαινα και έλεγα για ποιον λόγο να μπω, την προηγούμενη φορά ναι έγινε βλακεία φάγαμε το πρόστιμο, τώρα για ποιον λόγο, όλα είναι οκ κλείσαμε κανονικά, αυτός/ή ξεκίνησε να λέει σε έναν που ήταν εκεί διπλα, αλλά άκουγα και γω "Έχουν την ψηλή εδώ για μόστρα για να ψαρεύει για να μπαίνουν οι άλλοι μέσα να κάνουν βίζιτες" με ειρωνεία και λέω εγώ " Ε ναι, αυτή είναι η δουλειά" ( το μαγαζί είναι στριπτιτζαδικο) μετά αυτός με τραβούσε μου έκανε και κάτι σαν χειρονομία να με τραβήξει να με χτυπήσει δεν θυμάμαι, και εκεί, ψιλοαρπαχτηκαμε και του εχωσα μια με την τσάντα μου αλλά όχι πολύ δυνατά, και πάω να φύγω, και με χτυπάει πίσω στο κεφάλι δύο φορές, το πιάνω και ένιωθα ότι θα βγάλω αίμα και το κρατουσα αλλά ήμουν οκ.
Πάω απέναντι στο μαγαζί και πιάνω το κινητό για να πάρω την μανα μου αλλά το σκεφτόμουν, μετά λέω ας πάρω το αγόρι μου αλλά θα του πω απλά να έρθει να είναι εδώ μαζί μου, όχι να τσακωθεί με τον/ην μπάτσο, και γράφω το ονομα του στο κινητό και εκεί που πάω να πατήσω να τον πάρω, με διακόπτουν δύο τουρίστες μεθυσμένοι, στην ηλικία μου κοντά, και ζητούσαν κοκα, εγώ έλεγα να φύγουν έχουμε κλείσει, έχουμε μπατσους κτλ. Εκεί δίπλα στο τραπέζι είχε δύο μαμάδες με καροτσακια, με δύο κοριτσάκια γύρω στα 3-4 χρονών με μακριά κάστανα μαλλιά, και ετοιμαζοντουσαν να φύγουν και το ένα μου χαμογελούσε και με χαιρετούσε με το χεράκι του και χαμογελάω και γω παρόλο που δεν ένιωθα καθόλου καλά, και μετά μου έκανε νόημα σαν να ήθελε να με αγκαλιάσει, σκύβω, την αγκαλιάζω και εκείνη με έσφιξε και θυμάμαι ξαφνικά ότι φορούσα γυαλιά ηλίου, και βάζω τα κλάματα, πάρα πολύ όμως, έτρεχαν τα δάκρια μου ποτάμι και εκείνη με κρατούσε ακόμα και την άκουγα στο δεξί μου αυτί που γελούσε.
Μας κοιτουσε και η μαμα της και χαμογελουσε της ειχε φανει παραξενο. Και εκεί ξύπνησα από το κλάμα γιατί έκλαιγα κανονικά.
