είμαι από τους ορθολογικούς ανθρώπους και δεν πιστεύω εύκολα σε αυτά, αλλά το σημερινό με συγλόνισε λίγο.. ήμουν στο σπίτι μου χαρούμενος, με μια κοπέλα ή κάποιον στην κουζίνα μου και έπινα ένα ποτό ήταν βράδυ και χαρά υπήρχε. στο σπίτι ήταν και άλλοι άνθρωποι αλλά δεν ήταν μαζί μου εκείνη την ώρα. έκανα να πάω στο δωμάτιο μου και εκεί βλέπω έναν άντρα που ήξερα να είναι μπροστά από μια πόρτα και να κλωτσάει αργά και σταθερά με θλίψη ένα μικρό όγκο από σεντόνια.. έτρεξα γονάτισα μπήκα μπροστά του, αυτός ένα μαύρο χάλι αλλά σταμάτησε όταν μπήκα, άρχισε να κλαίει το σεντόνι από μέσα και κατάλαβα ότι ήταν μωρό, άνοιξε η πόρτα όπως έκανε αυτός πίσω και άνθρωποι που ήμουν μαζί και ήταν χαρούμενοι (νεαρές γυναίκες) ήταν γονατιστές και κλαίγανε πάνω από ένα κρεβάτι (από αυτήν που γέννησε).. κατάλαβα τότε ότι το μωρό έχει πρόβλημα, φοβισμένος για αυτό που θα δω, άρχισα να ανοίγω το σεντόνι με το μωρό να κλαίει, έφτασα ως και το στομάχι και ήταν μια χαρά.. άνοιξα τα πόδια του και το ένα του πόδι ήταν άσχημο, μικρό σκελετωμένο με εξοχές σαν να ήταν κόκαλα.. δεν φοβήθηκα αλλά προβληματίστηκα με το τι θα κάνω θα το κρατήσω και θα το φροντίσω ή θα τον αφήσω να το σκοτώσει. σας ενημερώνω ότι μες το όνειρο δεν θεώρησα το παιδί δικό μου, αλλά τώρα που το σκεύτομαι δεν υπήρχε πατέρας εκεί.. νομίζω πάλι... εκεί ξύπνησα αλλά, δεν ξύπνησα άσχημα.. αντίθετα μια χαρά ευδιάθετος..
αν μπορείτε να μου δώσετε ένα νόημα στο αλλοπρόσαλλο μου όνειρο θα σας είμαι υπόχρεος.. ευχαριστώ!
είμαι από τους ορθολογικούς ανθρώπους και δεν πιστεύω εύκολα σε αυτά, αλλά το σημερινό με συγλόνισε λίγο..
ήμουν στο σπίτι μου χαρούμενος, με μια κοπέλα ή κάποιον στην κουζίνα μου και έπινα ένα ποτό ήταν βράδυ και χαρά υπήρχε. στο σπίτι ήταν και άλλοι άνθρωποι αλλά δεν ήταν μαζί μου εκείνη την ώρα.
έκανα να πάω στο δωμάτιο μου και εκεί βλέπω έναν άντρα που ήξερα να είναι μπροστά από μια πόρτα και να κλωτσάει αργά και σταθερά με θλίψη ένα μικρό όγκο από σεντόνια.. έτρεξα γονάτισα μπήκα μπροστά του, αυτός ένα μαύρο χάλι αλλά σταμάτησε όταν μπήκα, άρχισε να κλαίει το σεντόνι από μέσα και κατάλαβα ότι ήταν μωρό, άνοιξε η πόρτα όπως έκανε αυτός πίσω και άνθρωποι που ήμουν μαζί και ήταν χαρούμενοι (νεαρές γυναίκες) ήταν γονατιστές και κλαίγανε πάνω από ένα κρεβάτι (από αυτήν που γέννησε).. κατάλαβα τότε ότι το μωρό έχει πρόβλημα, φοβισμένος για αυτό που θα δω, άρχισα να ανοίγω το σεντόνι με το μωρό να κλαίει, έφτασα ως και το στομάχι και ήταν μια χαρά.. άνοιξα τα πόδια του και το ένα του πόδι ήταν άσχημο, μικρό σκελετωμένο με εξοχές σαν να ήταν κόκαλα.. δεν φοβήθηκα αλλά προβληματίστηκα με το τι θα κάνω θα το κρατήσω και θα το φροντίσω ή θα τον αφήσω να το σκοτώσει. σας ενημερώνω ότι μες το όνειρο δεν θεώρησα το παιδί δικό μου, αλλά τώρα που το σκεύτομαι δεν υπήρχε πατέρας εκεί.. νομίζω πάλι... εκεί ξύπνησα αλλά, δεν ξύπνησα άσχημα.. αντίθετα μια χαρά ευδιάθετος..
αν μπορείτε να μου δώσετε ένα νόημα στο αλλοπρόσαλλο μου όνειρο θα σας είμαι υπόχρεος..
ευχαριστώ!