προσπαθώ να θυμηθώ το όνειρο γιατί σιγά σιγά σβήνει. σίγουρα ήμασταν δύο άτομα (εγώ και ένας φίλος-που θα μπορούσε να ήταν και ερωτικός φίλος) που περνάγαμε πολύ όμορφα, γελάγαμε, μέχρι που μας εμφανίστηκε ένα φίδι σχετικά μεγάλο, ψιλοφοβηθήκαμε, με ψυχραιμία όμως, και συνεργαστήκαμε για να το εγκλωβίσουμε σε ένα μπουκάλι, όπου κάπως το στριμώξαμε για να χωρέσει και μετά το αφήσαμε να φύγει κάπου που δε θα μας ενοχλούσε. Μετά περπατάγαμε αγκαζέ και πολύ χαρούμενοι για αυτό που κάναμε, μιας και ξεφύγαμε χωρίς να χρειαστεί να το σκοτώσουμε, και μάλιστα είδα κι άλλο ένα, μία μικρή οχιά στα αριστερά μου, να κάθεται και να τη λούζει ο ήλιος, χωρίς να είναι επιθετική προς τα εμάς πάνω σε ένα βραχάκι, την οποία και προσπεράσαμε με την γνώση πως δε θα μας κάνει τίποτα, όπως και η ίδια ξέρει πως δεν μπορεί και δε χρειάζεται να μας κάνει κάτι, ώσπου ξύπνησα, με χαμόγελο πλήρωσης και ικανοποίησης.
καλημέρα,
προσπαθώ να θυμηθώ το όνειρο γιατί σιγά σιγά σβήνει. σίγουρα ήμασταν δύο άτομα (εγώ και ένας φίλος-που θα μπορούσε να ήταν και ερωτικός φίλος) που περνάγαμε πολύ όμορφα, γελάγαμε, μέχρι που μας εμφανίστηκε ένα φίδι σχετικά μεγάλο, ψιλοφοβηθήκαμε, με ψυχραιμία όμως, και συνεργαστήκαμε για να το εγκλωβίσουμε σε ένα μπουκάλι, όπου κάπως το στριμώξαμε για να χωρέσει και μετά το αφήσαμε να φύγει κάπου που δε θα μας ενοχλούσε. Μετά περπατάγαμε αγκαζέ και πολύ χαρούμενοι για αυτό που κάναμε, μιας και ξεφύγαμε χωρίς να χρειαστεί να το σκοτώσουμε, και μάλιστα είδα κι άλλο ένα, μία μικρή οχιά στα αριστερά μου, να κάθεται και να τη λούζει ο ήλιος, χωρίς να είναι επιθετική προς τα εμάς πάνω σε ένα βραχάκι, την οποία και προσπεράσαμε με την γνώση πως δε θα μας κάνει τίποτα, όπως και η ίδια ξέρει πως δεν μπορεί και δε χρειάζεται να μας κάνει κάτι, ώσπου ξύπνησα, με χαμόγελο πλήρωσης και ικανοποίησης.