Καλημερα σας !
Τον τελευταιο καιρο βλεπω περιεργα ονειρα και το ακομα πιο περιεργο ειναι οτι εχω τον ελεγχο μεσα στα ονειρα μου καταλαβαινω οτι βρισκομαι σε ονειρο και μαλιστα κανω καποιες επιλογες συνειδητα.
Σημερα ειδα οτι ημουν με μια πολυ καλη φιλη μου στο σπιτι μιας κοπέλας τελείως αγνωστη (την θυμαμαι χαρακτηρίστηκα παρολα αυτα) και μας ελεγε οτι μιλουσε με το αγορι μου ερωτικα καθως και οτι ειχανε γνωριστει μεσω σοσιαλ μιντια .
Της ειπα να του στειλει και να του πει να βρεθουνε και μετα απο λιγο με ενημέρωσε οτι θα βγαίνανε πρώτα για φαγητο και μετα για ποτο.
Ξεκινησε ετσι να ετοιμαζεται και να με κοιταει με υφος υπεροπτικό και εκει καταλαβα οτι κατι δεν παει καλα και της λεω δειξε μου τα μυνηματα που μιλατε και καπως ετσι αποδειχτηκε οτι ελεγε ψεματα. Απο εκει και περα ολο το σκηνικο πηρε μια ακρως εντονα μυστηρια τροπη καθως ειδα οτι η φιλη μου κ η αγνωστη κοιταχτηκαν σαν να το ειχαν κανονισει ολο αυτο μεταξυ τους εναντιον μου.
Ξαφνικα βλεπω κερια και περιεργα αντικειμενα μαυρης μαγειας ετρεξα να φυγω περνοντας μαζι μου και την φιλη μου παρολο που ηξερα οτι ηταν μπλεγμενη και στη πορτα μου ψυθιριζει η αγνωστη <<θα παντρευτεις>> την ρωταω τι ειπε και μου λεει <<θα θυμηθεις>> φευγω τρεχοντας και ξαφνικα πιανει καταιγιδα χωρις αστραπες και κεραυνους ,ηταν σκοτεινος ο ουρανος δεν θυμαμαι για μαυρα συννεφα αλλα γενικα το σκηνικο ηταν αρκετα σκοτεινο μυστηριο.
Καταρακτωδες βροχη και να προσπαθω να παρω τηλεφωνο το αγορι μου να με παρει απο εκει ο οποιος ηταν σαν ταυτοχρονα να τον εβλεπα οτι οδηγουσε μια νταλικα (πραγμα ακυρο δεν ισχυει καθολου στη πραγματικοτητα) και ερχοταν ειδη προς τα εκει που ημουν. Προσπαθουσα να παω καπου να μη βρεχομαι αλλα ηταν σαν να μην υπηρχε πουθενα υποστεγο να κατσω απο κατω. Το κινητο γεμιζε νερα και δεν μπορουσε να πιασει η αφη στην οθονη. Δεν μπορεσα ποτε να καλεσω. Μεσα σε ολο το τρεξιμο ημουν μαζι με την φιλη μου.
Τοτε υψονονται μπροστα μας σωρο απο αχυρα σε τετραγωνες στιβες τυπου σανο σε μεγαλες ποσοτητες ολος ο δρομος μας γεμισε με αυτα και εμεις τρεχαμε και σκαρφαλωναμε να καταφερουμε να φυγουμε απο ολα.
Θυμαμαι να τραβαω την φιλη μου καθως καθε φορα που σκερφαλωναμε στο ενα σανο να πηδηξουμε στο αλλο το πρωτο κατερρεε και διαλυοταν.
Τοτε βλεπω απο μακρια λεπτοκαμομενες ανθρωπινες σκιες μαυρες- γκρι χωρις λεπτομερειες να ερχονται κατα πανω μας και να μας κινηγανε με μανια σαν λυσσασμενα χωρις να βλεπω στομα δοντια και τα σχετικα και τοτε μεσα στο τρεξιμο και αφου καταλαβαινα οτι ολο αυτο ειναι μια τρελα και δεν μπορουσα να ξεφυγω ,στη προσπαθεια μου να πηδηξω στο επομενο σανο επεσα.
Η φιλη μου ειχε εξαφανιστει αρκετη ωρα πριν νομιζω δεν τα ειχε καταφερει..
Λεω μαλλον πεθανα γιατι θυμαμαι μεσα στον υπνο μου αφου εχω επιγνωση των πραγματων να σκεφτομαι <<επρεπε να πηδηξω καλυτερα, δεν πεθανα απο αυτο το υψος το μονο που καταφερα ηταν να σπασω το ποδι μου>> με το πεσιμο μου στο εδαφος που οντως δεν ηταν πολυ ψηλα γιατι ημουν γατζωμενη επανω στο σανο που κατερρεε δεν ειδα να με πιανουν αυτα η κατι τετοιο δεν ειδα τιποτα μια ηρεμια σαν να επρεπε να πεσω για να τελειωσουν και τοτε ξυπνησα .
Καθε ονειρο μου ειναι μια κατηγορια απο μονο του αλλα πραγματικα αν καποιος εχει καποια εξηγηση με μεγαλη μου χαρα να με ενημερωσει.
