Ήμουν στο δάσος με μια κοκκινόμαλη γυναίκα, μου έδειχνε κάποια λουλούδια και αντιλήφθηκε έναν άνδρα παράμερα.
Αναστατώθηκε, μου είπε ότι αυτός δεν είναι καλός άνθρωπος, πλησίασα να δω ποιος είναι και είδα τον άνδρα να χαμογελάει, είχε καστανά μαλλιά χτενισμένα προς τα πίσω, φορούσε ρούχα παραλλαγής σαν των φαντάρων και κρατούσε ένα μικρό όμορφο γκρι πουλί.
Γύρισα το κεφάλι μου να δω τη γυναίκα και στεκόταν όρθια με μακρυά φουντωτά κόκκινα μαλλιά και φορούσε λευκή ποδιά μέχρι τους αστραγάλους, μου είπε ότι αυτός συλλέγει φτερά, τότε ένιωσα απίστευτο θυμό επειδή κατάλαβα ότι αυτός ο άνδρας σκότωνε τα πουλιά για να πάρει τα φτερά.
Γύρισα να του φωναξω και είδα το ότι είχε προχωρήσει, περπάτησα να τον ακολουθήσω, του πέταξα μια πέτρα και του είπα"είσαι δολοφόνος άσε αμέσως το πουλί να φυγει", αυτός γέλασε.
Τότε αντιλήφθηκα ότι είμαστε σε ένα σταυροδρόμι/χωματόδρομο πίσω μου ήταν άδειο ς ο δρόμος αλλά μακρύς στα δεξιά ήταν το δάσος που είχε έρθει εγώ και ο άντρας , πίσω του και μπροστα μου αλλά πιο ψηλά σαν λόφο ήταν πράσινο και ένα όμορφο μεγάλο δένδρο σαν Πλάτανος και εκεί βρισκόταν πάλι ένας άνδρας μεγαλύτερος σε ηλικία, νομίζω γύρω στα 50-55 τα μαλλιά του ήταν λίγα και γκρι , εγώ ειμαι 30, ο οποίος φορούσε ρούχα παραλλαγής αλλά αυτά που φοράνε στην έρημο, και ένιωθα ότι με κοιτούσε σκεφτικός σα να περίμενε.
Στα αριστερά ήταν χωματόδρομος αλλά στο πλάι πάλι πράσινο και ήταν εκεί άλλος ένα άνδρας μελαχρινός, φορούσε ρούχα παραλλαγής σαν των πρώτο άνδρα (πράσινο μαύρο καφέ) που ένιωθα ότι ήθελε να με προστατέψει.
Κοίταξα τον άνδρα που είχε το πουλί και έκανα το δεξί μου χέρι μπουνιά και του είπα "έλα κοντά ή κατά εμένα και θα δεις τι θα γίνει" πατούσα στις μύτες των ποδιών μου.
Αυτός έκανε την κίνηση να έρθει κατά μου και τότε ο άνδρας από τα αριστερά μέσα σε ένα μαύρο αυτοκίνητο τύπου τζιπ ήρθε με ταχύτητα τον χτύπησε αλλά δεν τον σκότωσε, ήταν σα να ξαπλωμένος κάτω από το αυτοκίνητο.
Τότε γύρισα να κοιτάξω τον άνδρα στο λόφο και ξύπνησα, το δεξί μου χέρι ήταν ακόμη σε μπουνιά, πονούσε και τα νύχια μου είχαν δημιουργήσει εγκοπές στην παλάμη μου.
Τα δάχτυλα μου ακόμη πονάνε...
