Αρχικά να πω ότι δουλεύω σεζόν ως πωλήτρια και τα πάω καλά με όλα τα παιδιά εκτός από έναν που τον λένε Βασίλη ο οποίος είναι αρκετά εσωστρεφής.
Γενικά με τον Βασίλη έχουν δημιουργηθεί διαφορά περιστατικά στην δουλειά που μας έχουν κάνει να τσακωθούμε ή να μιλήσουμε απότομα ο ένας στον άλλον.
Είναι πολύ δύσκολος χαρακτήρας (το ίδιο λένε και για εμένα) και το παραδέχονται όλοι στην δουλεια.
Γενικά έχει διαχωρίσει την επαγγελματική από την προσωπική του ζωή. Για το καλό το δικό μου αποφάσισα πριν κάποιες μέρες να μην του δίνω σημασία και μάλιστα χθες με χαιρέτησε και τον αγνόησα που ποτέ δεν έχω αγνοήσει άτομο μόνο και μόνο από ευγένεια!
Στο όνειρο μου είδα ότι ήμουν στην εταιρεία που δουλεύω μαζί με κάποια άλλα παιδιά από την δουλειά. Το μέρος προφανώς και ήταν της φαντασίας μου καθώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική εικόνα του μαγαζιού.
Η ιδιαιτερότητα ήταν ότι το μαγαζι έμοιαζε σαν σπίτι και όταν βράδιασε αρχίσαμε να κάνουμε ένα πάρτι. Στο πάρτι αυτό εγώ και ο Βασίλης ήμασταν πιασμένοι χεράκι χεράκι. Ήταν τόσο έντονο το άγγιγμα του χεριού του που όταν ξύπνησα νομίζα ότι ήταν αληθινό.
Δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ αν του ζήτησα εγώ ή αν αυτός μου έπιασε το χέρι από μόνος του. Δεν ήταν μια απλή φιλική χειραψία.
Το όνειρο πάντως με έκανε να χαρώ γιατί πραγματικά θέλω να είμαστε καλά μεταξύ μας.
