Ονειρεύτηκα ένα κτίριο 3 ορόφων. Ο κάθε όροφος είχε διαφορετική σκάλα πρόσβασης. Ο κάθε όροφος θύμιζε πολυκατάστημα με κεντρικό διάδρομο. Ο διάδρομος, αντί στη δεξιά του πλευρά να έχει καταστήματα ρούχων όπως στα πολυκαταστήματα, είχε παρεκκλήσια το ένα δίπλα στο άλλο – κοινώς, κολλητά παρεκκλήσια. Το αυτό συνέβαινε σε κάθε όροφο.
Εγώ βάδιζα στον διάδρομο του πρώτου ορόφου με μία κοπέλα με την οποία είχα σχέση. Καθώς βαδίζαμε στον διάδρομο, βλέπαμε το εσωτερικό από κάθε παρεκκλήσι.
Σε ένα παρεκκλήσι, ο ιερέας καθόταν στο πίσω μέρος του ναού και μιλούσε με τους πιστούς. Σε άλλο παρεκκλήσι, ένας ιερέας κοινωνούσε πιστούς. Γενικότερα, σε κάθε παρεκκλήσι είδα ιερέα, όπως και ιερέα στον διάδρομο, ο οποίος πέρασε πολύ κοντά μου. Επίσης υπήρχε πολύς κόσμος, όπως και στον διάδρομο.
Στον διάδρομο υπήρχε και μία εικόνα, την οποία ασπάστηκε με πολύ ευλάβεια η κοπέλα μου.
Το όνειρο συνεχίζει με το να βρισκόμαστε σε έναν μεγάλο ναό, που είχε επικοινωνία με το κτίριο που σας περιέγραψα. Σε ένα στασίδι καθόμουν εγώ και η κοπέλα μου. Καθόταν στα πόδια μου και την αγκάλιαζα. Στο σημείο αυτό μου λέει πως περίμενε έναν, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε μήνες να την τηλεφωνήσω. Την απάντησα:
«Αφού έχουμε χωρίσει, πώς να σου τηλεφωνούσα; Περίμενα από εσένα», την ξαναείπα.
Άρχισα τότε να αναρωτιέμαι μέσα στο όνειρο... και τη ρωτώ:
«Μήπως αυτό που ζούμε είναι όνειρο και δεν είναι πραγματικότητα;»
Η κοπέλα μου μού απαντά πως είναι πραγματικότητα.
Στα 3 μέτρα είδα μια εικόνα Αγίας. Έγραφε το όνομα της Αγίας αλλά μου ήταν δύσκολο να το διαβάσω. Θυμάμαι που έγραφε ότι καταγόταν από τη Δράμα η Αγία. Το όνομά της ήταν κάτι σαν Ιουλία, Ιουλιανή… αλλά δεν το διάβαζα καθαρά. Μου φάνηκε σπάνιο το όνομα της Αγίας και υπέθεσα ότι βρισκόμασταν σε Παλαιοημερολογίτικη Εκκλησία.
Στην επόμενη σκηνή, βρισκόμαστε να τρώμε με την κοπέλα μου σε ένα εστιατόριο. Σχεδόν τελείωνε η χωριάτικη σαλάτα που τρώγαμε, όταν εκείνη φωνάζει το γκαρσόνι, που έμοιαζε με Ασιάτη, και του λέει κοιτώντας εμένα:
«Φέρε μια σπάνια και ιδιαίτερη σαλάτα, γιατί είμαι με έναν ιδιαίτερο άνθρωπο».
Υ.Γ.:
Η κοπέλα του ονείρου μου ήταν η κοπέλα με την οποία είχα σχέση πριν από πολλά χρόνια και χωρίσαμε γιατί εκείνη το επέλεξε. Το δε όνομά της είναι διαφορετικό από το όνομα της Αγίας. Έκτοτε εγώ έκανα σχέσεις – μικρές ή μεγάλες.
Η ημερομηνία που είδα το όνειρο ήταν ακριβώς η ίδια με την ημερομηνία που την είχα γνωρίσει, πριν αρκετά χρόνια. Ας πούμε, στην επέτειο της γνωριμίας μας.
Γενικότερα, βλέπω όνειρα με έναν ναό. Αλλά ήταν η πρώτη φορά που είδα τόσα παρεκκλήσια το ένα δίπλα στο άλλο – και αυτό με εντυπωσίασε!
1 Σχόλια
Ο χρήστης oneirokritis έγραψε στις Τρί, 04/08/2025 - 16:55
#1 - Το τριώροφο κτίριο του
Το τριώροφο κτίριο του ονείρου σας λειτουργεί ως συμβολική αναπαράσταση της εσωτερικής σας ζωής. Κάθε όροφος αντιστοιχεί σε μια διαφορετική πνευματική ή συναισθηματική βαθμίδα, και οι ξεχωριστές σκάλες πρόσβασης υποδηλώνουν πως κάθε επίπεδο απαιτεί μοναδικό τρόπο προσέγγισης· άλλος τρόπος για να φτάσει κανείς στο παρελθόν, άλλος για το παρόν, κι άλλος για τη μυστική επικράτεια του νοήματος.
Οι διάδρομοι, που θυμίζουν εμπορικά κέντρα αλλά αντί για βιτρίνες ένδυσης έχουν ναΐσκους, αποτελούν μια αξιοπρόσεκτη αντιστροφή της καθημερινότητας: εκεί όπου συνήθως ο άνθρωπος περιπλανιέται αναζητώντας αντικείμενα, στο όνειρο εσείς περιδιαβαίνετε αναζητώντας πνευματικά ίχνη, μέσα σε μια αλυσίδα ιερών τόπων.
Η παράθεση πολλών παρεκκλησίων – το ένα δίπλα στο άλλο – γεννά μια αίσθηση πληθώρας πνευματικών ευκαιριών. Σαν να σας καλεί η ψυχή να στραφείτε προς διαφορετικές όψεις της πίστης ή της ηθικής αναζήτησης. Οι ιερείς, σε διάφορους ρόλους (κοινωνούντες, συνομιλητές, περιπατητές), συμβολίζουν τις μορφές καθοδήγησης που έχετε συναντήσει ή αναζητείτε στη ζωή σας. Ο ένας κοντά σας, ο άλλος πιο μακριά· όπως και οι καθοδηγητές στη ζωή: κάποιοι περνούν φευγαλέα, άλλοι στέκουν και μιλούν, κοινωνούν.
Η παρουσία της πρώην συντρόφου σας, ειδικά την ημέρα της επετείου της γνωριμίας σας, υποδηλώνει πως το όνειρο ενέχει και μνήμη, και ενδεχομένως κάποιο άλυτο εσωτερικό ερώτημα. Εκείνη δείχνει ευλάβεια, αγγίζοντας εικόνα – ίσως πνευματικά να έχει εξελιχθεί ή απλώς εσείς την βλέπετε πλέον εξιδανικευμένη. Η ευλάβειά της ίσως συμβολίζει την εσωτερική της απόσταση ή μια υποσυνείδητη ανάγκη συμφιλίωσης – πνευματικής ή συναισθηματικής.
Η στιγμή της αγκαλιάς στον ναό λειτουργεί ως σύμβολο οικειότητας, αλλά και ερωτήματος: ποια είναι η φύση της πραγματικότητας και ποια του ονείρου; Η ερώτησή σας «μήπως αυτό που ζούμε είναι όνειρο;» καταγράφει με εντυπωσιακή ακρίβεια το προαιώνιο φιλοσοφικό ερώτημα περί πραγματικότητας και συνείδησης. Η απάντησή της πως «είναι πραγματικότητα» ενδεχομένως να δηλώνει την επιθυμία ή την ανάγκη σας να δώσετε υπόσταση σε μια σχέση που διαλύθηκε.
Η εμφάνιση της Αγίας με το σπάνιο όνομα, της οποίας η ταυτότητα παραμένει ασαφής, υποδηλώνει την παρουσία μιας μορφής πνευματικής καθοδήγησης που δεν έχει ακόμα πλήρως αποκαλυφθεί. Το γεγονός ότι καταγόταν από τη Δράμα, ένα τοπωνύμιο φορτισμένο με την έννοια του δράματος και της ψυχικής έντασης, ίσως να είναι τυχαίο, ίσως όμως και να παραπέμπει στην εσωτερική σας πάλη. Η δυσκολία ανάγνωσης του ονόματος της Αγίας υπογραμμίζει την ατελή ακόμα κατανόηση ενός ανώτερου νοήματος που καλεί να αποκρυπτογραφηθεί.
Η υποψία πως βρισκόσασταν σε παλαιοημερολογίτικο ναό ίσως αντανακλά την αίσθηση ότι το περιβάλλον του ονείρου είναι εκτός «χρόνου», ένα πεδίο ιερής αναμονής ή εσωτερικής αναβίωσης πραγμάτων παλαιών.