Ήμουν λέει σε ένα λεωφορείο και είχα κάτσει στην μπροστά θέση πίσω από τον οδηγό περίπου καθόμουν αλλά ήμουν μόνη μου στο λεωφορείο ήμουν καλά ντυμένη και σε χαρούμενη κατάσταση κάπου πήγαινα Αα επεισεις να επισημάνω ότι νομίζω πως ήμουν Θεσσαλονίκη που εγώ κανονικά κατικω στην Αθήνα... ύστερα λέει εκεί που καθόμουν παρατήρησα στα πόδια μου μια τσάντα στρατιοτικη με πράγματα μέσα σκέφτηκα να την πάρω και να μην αναφέρω κάτι αλλά μετά είπα άστο ξαφνικά κατεβαίνω στην στάση μου και καταλαβαίνω πως την έχω πάρει χωρίς να το έχω κάνει ευσυνείδητα και νόμιζα πως είχα ξεχάσει την δικιά μου μέσα στο λεωφορείο εν τέλη όμως την είχα μαζί και την δικιά μου τρέχω μπαίνω σε ένα μαγαζί για να γράψω τα νούμερα του λεωφορείου νομίζοντας πως έχω ξεχάσει την τσάντα μου μέσα μετά συνηδιτόποιο πως την έχω και ξαφνικά βρίσκομαι νομίζω εδώ στο σπίτι μοθ στην κουζίνα να ανοιγο αυτή την τσάντα και να βλέπω πως έχει μέσα καλαμάκια μασέλακι ορθοδοντικό κάτι αλλά πράγματα και ανοιγο ένα άλλο φερμουάρ και βλέπω πως έχει ένα κουτάκι με ένα κομποσκοίνι και δυο οικονητσες τς Παναγίας μέσα και καπάκι βλέπω ότι έχει βιβλιάριο του μέσα και θα τον βρω και από εκεί που σκεφτόμουν να κρατήσω την τσάντα άρχισα να λέω κρημα το παιδί έχει τόσα πολλά πράγματα αξίας εδώ π πέρα μετά ξύπνησα τι εξήγηση μπορείτε να δώσετε ;
